Ξεκίνησε να γράφει όταν ήταν οχτώ χρονών. Την ίδια χρονιά αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει σκηνοθέτης. Και τελικά το έκανε. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηµατογράφου και τηλεόρασης στην σχολή Σταυράκου.
Μετά από µερικές µικρού µήκους ταινίες και αρκετά σενάρια που κάποτε σχεδιάζει να κάνει ταινίες, κατάφερε να αποφοιτήσει και ετοιµάζεται να κάνει και την πτυχιακή της για να το επισηµοποιήσει. Τα τελευταία 2 χρόνια είναι υπεύθυνη στο συντονισµό των Σεµιναρίων Υποκριτικής της Βάσιας Βασιλείου, και βοηθός σκηνοθέτη στις παρουσιάσεις αυτών.
Όταν δεν γράφει, βλέπει ταινίες. Πολλές ταινίες. Έχει µια ιδιαίτερη αγάπη σε παλιές χολλυγουντιανές ταινίες, και ταινίες του βωβού κινηµατογράφου, αγαπάει ιδιαίτερα Τσάρλι Τσάπλιν και Ταραντίνο, αλλά ακόµα δεν είναι σίγουρη πως τα έχει συνδιάσει έτσι.
Όταν πάλι δεν βλέπει ταινίες, της αρέσει το διάβασµα, διαβάζει τα πάντα αλλά λατρεύει την ιστορία, την µυθολογία, και τα κόµικς µε υπερήρωες.
Ellie Sass (Sassayiannis) – Εικαστική Φωτογράφος, Καλλιτεχνική Δημιουργός
Η Εllie Sass γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε στο Μονακό με την οικογένειά της. Αφού αποφοίτησε (‘Saint Maur’, Monaco), σπούδασε Γαλλική Φιλολογία (Πανεπιστήμιο της Σορβόννης – Sorbonne Paris IV) δι’ αλληλογραφίας στην Αθήνα. Έχει εργαστεί ως καθηγήτρια γαλλικών για πολλά χρόνια και εξακολουθεί να απολαμβάνει να διδάσκει την γαλλική γλώσσα – κυρίως διαδικτυακά. Η Ellie Sass πάντα είχε μια αγάπη για την Τέχνη. Μετά τις σπουδές της ως φιλόλογος και παράλληλα με την δουλειά της ως καθηγήτρια γαλλικών, σπούδασε Θέατρο, Εικαστικές Τέχνες και Φωτογραφία (Εικαστική Φωτογραφία και Φωτογραφία Στουντίου). Μιλάει ελληνικά (μητρική γλώσσα), γαλλικά, αγγλικά και λίγα ιταλικά. Σήμερα η Ellie Sass ζει και εργάζεται κυρίως ως Εικαστική Φωτογράφος στην Ελλάδα. Ενδιαφέρεται επίσης για τις Εικαστικές Τέχνες, την Υποκριτική και την Λογοτεχνία. Το επαγγελματικό της στούντιο ‘Studio Ellie Sass’ εδρεύει στη Βάρκιζα – κοντά στη θάλασσα, έξω από την Αθήνα.Ασχολείται με την Φωτογραφία Στουντίου, με Καλλιτεχνικά Πορτρέτα, με την Φωτογραφία Δρόμου και Φύσης, με την Φωτογραφία Θεάτρου και με την Πειραματική Φωτογραφία – όπως και με Ψηφιακά Κολάζ Φωτογραφίας. Ως Εικαστικός, η Ellie Sass είναι κυρίως ανθρωποκεντρική. Δημιουργεί Σχέδια, Πίνακες, Κολάζ και Έργα Τέχνης Μεικτών Μέσων. Μέχρι σήμερα (2023) η Ellie Sass έχει διακριθεί και η δουλειά της έχει εκτεθεί σε πολλές ομαδικές εικαστικές εκθέσεις στην Ελλάδα (Αθήνα και Κρήτη), στην Ιταλία (Ρώμη) και στην Αγγλία (Λονδίνο). Από το 2022 φωτογραφικά της έργα διατίθενται προς πώληση στον προσωπικό της ιστότοπο και στην ευρωπαική πλατφόρμα ‘Artsper’ – πλατφόρμα για διαδικτυακές πωλήσεις Σύγχρονων Έργων Τέχνης. Η Ellie Sass εργάζεται πάνω σε πολλά Εικαστικά Project αυτή την εποχή. Βασικός της άξονας είναι η Πνευματικότητα και η Αφηγηματική Φωτογραφία.Η Ellie Sass πάντα ένιωθε ότι η Τέχνη και η Πνευματικότητα συνδέονται – καθώς η Τέχνη είναι το αποτέλεσμα της έμπνευσης και η έμπνευση από μόνη της έχει τη βάση της στην Πνευματικότητα. Η πίστη της στον Ιησού Χριστό της δίνει κίνητρο να δημιουργήσει καλλιτεχνικά και να εκπληρώσει τον σκοπό της ζωής της.
__________________________
Website: www.elliesass.com
Facebook: www.facebook.com/elliesass7/
Instagram: www.instagram.com/ellie_sass/
______________________________________________________
**Συνεργασία με την Βάσια Βασιλείου
1 – Η Ellie Sass έχει συνεργαστεί με την Βάσια Βασιλείου αρχικά στο θέατρο ως Ηθοποιός, όπου έπαιξε στην πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της τελευταίας, τις ‘ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΕΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ’ . Το έργο παίχτηκε στο Θέατρο Λόλης και στο μπαρ Dada (bar-theatre), στην Αθήνα, το 2004 και το 2005.
2 – Η Ellie Sass φωτογράφισε πολλές Θεατρικές Παραστάσεις που σκηνοθέτησε ή/και πρωταγωνίστησε η Βάσια Βασιλείου από το 2013 έως το 2022 :
3 – Η Ellie Sass και η Βάσια Βασιλείου έχουν επίσης συνεργαστεί σε διάφορα Φωτογραφικά Projects της φωτογράφου, όπου φωτογράφισε την Βάσια Βασιλείου – όπως στο ‘CONVERSATION WITH GOD’ , εικαστική φωτογράφιση για την συμμετοχή της Ellie Sass στην Διεθνή Έκθεση ‘PHOTOGRAPHY NOW’ της Brick Lane Gallery που παρουσιάστηκε στο Λονδίνο, τον Φεβρουάριο του 2022.
Ο Φίλιππος Περιστέρης γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την Κέρκυρα. Είναι Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Ε.Μ.Π. (Σ.Ε.Μ.Φ.Ε., τομέας Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου), μεταπτυχιακός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Σχολή Αρχιτεκτόνων) και πτυχιούχος της σχολής “Ανθρωπιστικών Σπουδών” του Ε.Α.Π. Επίσης είναι διπλωματούχος κλασικής σύνθεσης και πτυχιούχος ανώτερων θεωρητικών μετά τις σπουδές πιάνου και ακορντεόν καθώς επίσης και Σύνθεσης για το θέατρο και τον κινηματογράφο (“Ωδείο Φίλιππος Νάκας”, “Εθνικό Ωδείο”, “Απολλώνιο Ωδείο” και “South Eastern College”).
Έχει τιμηθεί με τα βραβεία: Βραβείο καλύτερης μουσικής για το θέατρο (Φεστιβάλ Διστόμου, 2019), Βραβείο μουσικής για το θέατρο (Unesco, 2015), 4 πρώτα Πανελλήνια βραβεία στους διαγωνισμούς “Makemusic Contest” και “1ο Πανελλαδικό Διαγωνισμό Μουσικής Δημιουργίας – Music Powered by Technology” και με τιμητική διάκριση από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών για μελοποιήσεις ποίησης. Έχει γράψει συμφωνική μουσική για μικρά και μεγάλα ορχηστρικά σύνολα καθώς και μουσική δωματίου. Έχει συνθέσει μουσική για περίπου 65 θεατρικές παραστάσεις (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Εθνικό Θέατρο, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., ελεύθερα θέατρα, Τρίτο Πρόγραμμα), 20 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκυμαντέρ, μουσική για εικαστικές εκθέσεις και ποιητικές συλλογές ενώ έχει στο ενεργητικό του πάνω από 140 κυκλοφορημένα τραγούδια.
Τo 2017-18 δίδαξε το μάθημα της Φιλοσοφίας της μουσικής στο μεταπτυχιακό του Ι.Φ.Ε.Τ (Μ.Ι.Θ.Ε). Επίσης διδάσκει ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση, καθώς και σύνθεση για μουσική στο θέατρο και τον κινηματογράφο, έχει δώσει σειρές διαλέξεων και επικουρικής διδασκαλία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Ε.Κ.Π.Α. (Τμήμα μουσικών σπουδών και τμήμα θεατρολογίας), κ.ά. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικές και διεθνείς επιστημονικές εκδόσεις ενώ έχει στο ενεργητικό του και δύο βιβλία με τίτλο: “Το μαύρο αλφαβητάρι της μουσικής”, 2016, εκδ. “Κουίντα” και “Λόγια σε αχνό πορτοκαλί”, 2017, εκδ. Δρόμων, ενώ επίκειται μια ακόμη σειρά εκδόσεων σχετικά με τη μουσική στο θέατρο και τον κινηματογράφο και τη φιλοσοφία της μουσικής
Web address: www.peristeris.com.ar
Γεννήθηκε το 1989, γιατί “ναι, ακόμα γεννιόντουσαν παιδιά τότε” και από μικρή ηλικία οι
γονείς του τον βάλανε σε μια θεατρική ομάδα για να περνάει τον ελεύθερό του χρόνο. Ανήξεροι
όμως σε τι κίνδυνο τον εκθέτανε, θα κολλούσε έναν ιό που λέγεται “καλλιτέχνης” και δε θα
έβρισκε γιατρειά.
Στο δρόμο του αρχικά βρέθηκε η Άννα Βουτσίνου. Εκείνη τον σκηνοθέτησε στα πρώτα του
βήματα στο θέατρο. Πρώτη του απόπειρα ήταν η “Λυσιστράτη” στο ρόλο του κορυφαίου των
αντρών και ακολούθησαν υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της ίδιας το “Αγάπης Αγώνας Άγονος”, το
“Νεκροταφείο των αυτοκινήτων” και ο “Μάγος του Οζ”. Στη συνέχεια η Χριστίνα Στόγια τον
σκηνοθέτησε στον “Κουνενέ” και κάπου εκεί ενηλικιώθηκε. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Φεύγει
από την πόλη του, το Βόλο, και θα έβγαζε φτερά στην πλάτη για “άλλη γη για άλλα μέρη”.
Στην Αθήνα ξεκινά συνεργασία με τον, έως και σήμερα, καλό του φίλο Βαγγέλη
Δουκουτσέλη στη “Δολοφονία του Ραμόν Μαρτίνεζ”, στα “Εγκαίνια Στοπ” και “Faux Dario” σε
κείμενο και σκηνοθεσία του ιδίου. Τα υπόλοιπα “θύματά” του ήταν ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος
στο “Σαν επιθεώρηση κάθε Κυριακή”, ο Κώστας Ζέκος στις “Λευκές Σελίδες”, ο Γιάννης Λιούμπης
στην “Πεντάμορφη και το τέρας”, ο Χάρης Ρώμας στο “Μάγο του Οζ” και η Σοφία Βόσσου στο
“The show must go on”.
Το 2013 η Βάσια Βασιλείου είδε μια θεατρική του παράσταση και από τότε έμελε να
γίνουμε ο σημαντικότερος συνεργάτης του ενός για τον άλλον έως σήμερα. Θα τη συμβουλευτεί
για κάθε του κίνηση και εκείνη θα τον στηρίξει ακόμα και αν δεν εγκρίνει το βήμα που σκοπεύει να
κάνει. Μάθανε να διαχωρίζουν τη δουλειά από τη φιλία και να αποδέχονται ο ένας τον άλλον
ακριβώς όπως είναι. Τέλος, η σατανική σύμπτωση του να συγχρονίζεται η σκέψη τους μόνο και
μόνο με τα μάτια τούς έβγαλε πολλές φορές από δύσκολες καταστάσεις αλλά τους έχει κάνει και να
γελάσουνε πολύ. Τον περασμένο χειμώνα 2019-2020 ήταν η σεζόν που επιτέλους συναντηθήκανε
και επί σκηνής σε μια ακόμα δική της δημιουργία “Θα γίνει του Αριστοφάνη”. Και έπεται
συνέχεια…
Τέλος, έγραφε και σκηνοθέτησε, και ο ίδιος, το “Παρά Τρίχα”, τη “Γυμνή αλήθεια”, το
“Τολμώ”, τις “Γυναίκες στα πρόθυρα οικονομικής κρίσης” και το “Σαν ψέμα”.