Φαρμακέυτρια
Φαρμακεύτρια ( του Θεόκριτου ) Στη ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΡΙΑ το κοινό συναντά μια σκηνική ιεροτελεστία, ένα τελετουργικό με μαγγανείες, μαγικά βοτάνια, και βακχικούς ήχους. Ενα ερωτικό ποίημα που έγραψε ο βουκολικός
( του Θεόκριτου )
Στη ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΡΙΑ το κοινό συναντά μια σκηνική ιεροτελεστία, ένα τελετουργικό με μαγγανείες, μαγικά βοτάνια, και βακχικούς ήχους. Ενα ερωτικό ποίημα που έγραψε ο βουκολικός ποιητής Θεόκριτος όπου ο πόνος του χαμένου έρωτα, γεννά την υπέρβαση των ψυχικών ορίων. Η μετάβαση αυτή από το φως στο σκοτάδι, είναι η «Φαρμακεύτρια»
Η ΠΛΟΚH:
Η Σιμαίθα εγκαταλείπεται από τον εραστή, και γεμάτη οργή και απόγνωση κάνει μάγια για να τον φέρει πίσω. Στη σκηνή παραληρεί και εκστασιάζεται , και μέσα από κινησιολογικά μοτίβα επιχειρεί να μετουσιωθεί στη θεοκρίτεια Σιμαίθα και το αρχέτυπο θηλυκό, την αιώνια Γυναίκα ως ερωμένη (Σελάνα) – μάγισσα (Εκάτη) – θεά (Άρτεμις), αφού ο εραστής της Δέλφης την έχει εγκαταλείψει για κάποια άλλη.
ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΙΜΟΣ :
Το Δωρικό θέατρο ή Αρχαίος Ελληνικός Μίμος είναι από τα λιγότερο γνωστά είδη αρχαίου δράματος. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του Θεάτρου παγκοσμίως με αφορμή τη μελέτη και την έρευνα της Χρυσής Γιάντσιου επιχειρείται να αναπαρασταθεί επί σκηνής ο Αρχαίος Ελληνικός Μίμος. Το κεντρικό στοιχείο που αφήνεται να διαφανεί σε αυτό το έργο του Θεόκριτου είναι ότι η μαγεία αποτελεί αποκλειστική πηγή ψυχολογικής δύναμης για την ευάλωτη θέση της γυναίκας του αρχαίου κόσμου απέναντι στην ανδρική εξουσία, παρόμοια όπως στην ευριπίδεια ιστορία της Μήδειας…
Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ:
Οταν έρχεται κανείς σε επαφή με τέτοια κείμενα, είναι αναπόφεκτο να μην κυριευθεί από μια τάση ενθουσιασμού και εξευρεύνησης. Η Φαρμακεύτρια μου άνοιξε την πύλη ενός καινούριου θεατρικού είδους-ύφους -διάθεσης.Αφέθηκα στη ροή του κειμένου. Το άφησα να με πλανέψει. Το κείμενο είναι φαινομενικά απλό, συμπαγές και σχετικά σύντομο, όμως είναι γεμάτο εικόνες και παλμό και το κυριότερο…μαγεία. Και όταν λέω μαγεία εννοώ τελετουργικές διαδικασίες που έπρατταν οι πρωτόγονοι λαοί σε όλο τον κόσμο. Κάποια χόρευαν για να βγει η βροχή, κάποιο εκτελούσαν θυσίες ζώών για να θεραπεύσουν τη φυλή τουος από κάποια ασθένεια, ή από κάποιο δαίμονα.Το κείμενο σε γυρνάει αιώνες πίσω, στο μεδούλι της ανθρώπινης ύπαρξης και την τάση αυτής να εφύγει από τη θνητότητα της , ώστε να καταφέρει κάτι πέραν του ανθρώπινου. Η Φαρμακεύτρια επιβάλλει στο δημιουργό να επαναφέρει το αρχέγονο δίπτυχο Τέχνη και Τελετουργία. Οι δυό αυτές δυναμικές συναντώνται στην απαρχή των Παντομιμικών Χορών ολύ πιο πριν αρχίζουμε να καταγράφουμε τη Θεατρική ιστορία. Ο Θεόκριτος που έγραψε πολύ κοντά στη περίοδο του πρώτου θεάτρου, αναπόφεκτα κουβαλάει μέσα στη γραφή του την τελετουργική προσέγγιση του δράματος. Γράφει με μεγάλη ακρίβεια την πρακτική διαδικασία που ακολούθησε η ηρωίδα για να κάνει τα μάγια που θα φέρουν πίσω τον εραστή της. Η πρακτική διαδικασία, οι επικλήσεις στη σελήνη, τα βοτάνια, οι καμένες δάφνες με οδήγησαν σε μια τελετουργία-δρώμενο, δηλαδή κάτι που έγινε.Επιλέγω μια κυκλική τελετουργία, όπου η αρχή και το τέλος συναντιούνται, σαν τον Ηλιο με τη Σελήνη τη Θεά Εκάτη , τη θεά της Μαγείας. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον κύκλο, ο οποίος εξακολουθεί να γυρνάει , να διεκδικεί, να επαναφέρει.Μέσα στον κύκλο τοποθέτησα ένα βωμό , και πανω στο βωμό μια χάλκινη κούπα. Μέσα στη κούπα έβαλα πολλά εκκλησιαστικά κεριά, όπου σε αρκετές στιγμές της παράστασης, αποτελούν τον κύριο φωτισμό.Σκορπίζοντας τα κόκκαλα του εραστής της, όπως λέει η ηρωίδα όταν ξεκινά τις επικλήσεις, σκόρπισα αλάτι γύρω γύρω από το βωμό των κεριών και από κει και πέρα ξετυλίγεται κυκλικά όλη η διαδρομή από το ημίφως στο Σκοτάδι της ψυχής της ηρωίδας. Η Σιμαίθα αποδέχεται με χαρά το φέγγος της σκοτεινής πλευράς της, μεθυσμένη από λαγνεία, έρωτα, πίκρα , και δίψα για εκδίκηση. Τότε ,περνάει στην απέναντι όχθη , εκεί που δεν υπάρχει επιστροφή,και δένει με κατάδεσμους τον εραστή της. Ακόμη όμως και να επιστρέψει ο εραστής της, αν τολμήσει να το ξανασκάσει…”την πόρτα του Αδη γρήγορα θα πάει να χτυπήσει” και βαράει μανιασμένα την ιερή υιγκξ 3 φορές
.Στην παράσταση άφησα να κυριαρχήσει η φωτιά, το νερό, ο αέρας, ο ήχος των κρουστών. Μέλημα μου ήταν να παρασύρω το κοινό σε μια ατμόσφαιρα πέρα από τα ανθρώπινα, υπενθυμίζοντας του συνεχώς το ανθρώπινο. Ποιος είναι το ανθρώπινο σε όλο αυτό? Ο πόνος που μπορεί να προκαλέσει η απώλεια του έρωτα, και ο έρωτας ήταν και θα ήταν η αχίλλειος πτέρνα της ανθρώινης ύπαρξης… Δε γνωρίζω αν κατάφερα κάτι από όλα αυτά τα οποία είχα σκοπό να δείξω, όμως νιώθω τυχερή που συναντήθηκα με αυτό το κείμενο και αυτό το είδος.
Σχετικά με την τέχνη και τη τελετουργία θα ανακοινωθεί άμεσα ένα ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΔΡΩΜΕΝΟ. Οσοι επιθυμούν να το παρακολουθήσουν, θα συμπληρώσουν τη σχετική φόρμα.
Συγγραφέας: Θεόκριτος
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία -Χορογραφία -Σκηνογραφία-Κοστούμια: Bάσια Βασιλείου
Ερευνα-Διασκευή : Χρυσή Γιάντσιου
Μάσκες: Ευγενία Μωράκη
Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Παίζουν: Bάσια Βασιλείου | Δέλφης: Γρηγόρης Βαλτινός ( ακούγεται ηχογραφημένη φωνή).
Φωτογραφίες: Τάκης Χρυσικός
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Τσούκας
Φαρμακεύτρια ( του Θεόκριτου ) Στη ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΡΙΑ το κοινό συναντά μια σκηνική ιεροτελεστία, ένα τελετουργικό με μαγγανείες, μαγικά βοτάνια, και βακχικούς ήχους. Ενα ερωτικό ποίημα που έγραψε ο βουκολικός
Αυτόχειρας “Έχω μέσα μου έναν κόσμο, που δε θα γεννηθεί ποτέ..” Ο Αυτόχειρας είναι να μια σκηνική σύνθεση που προβάλλει το πορτραίτο μιας νέας γυναίκας που πάσχει
Είμαι διαφορετικός Η δύναμη της ενστικτώδους έκφρασης, ξεπέρασε κάθε εμπόδιο Τον Σεπτέμβριο του 2013, ξεκίνησα να διδάσκω εθελοντικά θέατρο και θεατρικό παιχνίδι, σε μια ομάδα